Wilcza Rodzina

Cantanos

Z lekkim rozbawieniem przysłuchiwał się krótkiej wymianie zdań między Varyne i Caridanem, wyraz twarzy miał lekko nieobecny, jakby go to wszystko nie dotyczyło - Veryne, sądzę że wyrażenie "byłe wilki" jest tu nieco nie na miejscu - zauważył, po czym spojrzał w korytarz gdzie zniknął Caridan - chociaż... - westchnął cicho i urwał.

Wtem spostrzegł nowo przybyłą i uśmiechnął się do niej ciepło. Stanął za Lomi, objął ją i złączył dłonie na jej brzuchu - Jesteś już skarbie, myślałem że nie przyjdziesz - rzekł do niej cicho. Z krzywym uśmiechem przyglądał się poczynaniom Derklina.

Lomin

- Cant, wiesz dobrze, że Tobie nigdy nie odmawiam. - uśmiechnęła się szeroko - Zresztą od dawna chciałam tu zajrzeć, ale jakoś odwagi mi brakło.
Mroczna oparła głowę na jego ramieniu i wsłuchała się w rozmowę. Dopiero potworny hałas dobiegający z korytarza skierował jej wzrok na siłującego się z kufrem Derklina. Przez długą chwilę wahała się czy przeszkadzać mu w zmaganiach. Jej ciekawość w końcu zwyciężyła.
- Derk - zaczęła niepewnie - A cóż ty tam w tej skrzyni masz, że ona taka ciężka? - spytała nie ukrywając zainteresowania.
Jej głowa nadal spoczywała na ramieniu Canta, a wzrok zawieszony na wilkołaku oczekiwał odpowiedzi.

Derklin

Nie odwracając się ani nie przerywając odpowiedział.
- Swój dobytek. - Sapnął z wysiłki i dodał jeszcze. - Sam w sobie to może nie aż tak ciężki, ale doliczyć trzeba skrzynię.

Shurp

Orkowie pojawili się w progu jaskini. Spojrzeli po zebranych, ich mina zdradzała że byli wyraźnie zaskoczeni. Podrapali się po głowie.
- Witajcie... - powiedzieli cicho - Cóż to za spotkanie? I dlaczego nikt nas nie powiadomił?
Przyglądnęli się mrocznej.
- Przecież to... Ver! - wyglądali na uradowanych - Kogo jak kogo, ale Ciebie to się nie spodziewaliśmy ujrzeć.
Uśmiechnęli się ciepło do mrocznej.
- Ale co Ty tutaj robisz? - zwrócili się do mrocznej.
Weszli wgłąb sali.
- Jak zwykle o spotkaniach dowiadujemy się na końcu... - mruknęli pod nosem.

Veryne

Elfka rozejrzała się jeszcze raz omiatając wszystko i wszystkich wzrokiem. Shurp i Shurp od razu wbili się w jej wzrok, ta na ten widok uśmiechnęła się i skinęła im głową. Derklin w oddali ciągnął masywny kufer, kobieta tylko pokręciła lekko głową na ten widok.

- Widzę, że moce telepatyczne nad wyraz wysokie, że tak prędko wszyscy do pustej jaskini zawitali.

Spojrzała na odchodzącego Caridana i tylko szepnęła do siebie cicho...

- Greydara nie widziałam dłużej niż... No cóż... Do zobaczenia na szlaku, w pełnym rynsztunku...

Odwróciła się szybko i równie zwinnie schowała miecze do skórzanych pochew. Tylko głuche dzwonienie obijających się ostrzy o stalowe części zbroi wypełniało ciche pomieszczenie...