Wilcza Rodzina

Wolvertino

<Elf wybiegła z komnaty jak oszalały> - Ceadmil!! <rozpoczał>

<Ze strachem w oczach ciągnął dalej> Sereg, Wen, Grurth... - <Mówił do wszystkich wilków, coraz bardziej wytsraszony>

Khil - <Machnął ręką na znak żeby iśc za nim. Podążaliście za Wolvertino do jego komnaty>

<Elf podszedł do jakiejś zakrwawionej kobiety leżącej na ziemi i krzyknął> -
Yorn!!

<Elf wyjął z sakiewki leżącej przy dziewczynie list> -
Siniath an draug!! - <Krzyknał>

<Zaczął czytać> - Kyorljal bauth, kyone, lueth lit quarvalshams xal belbau dos lit belbol del elendar dro...
Lolth tlu mallajal ultrinnan zhah xundus...

<Zaczął mówić w normalnym, zrozumiałym dla wszystkich języku> To w języku starozytnych drowów... To jakis przekaz, tylko co może znaczyć? <zasmucił się>

Llarien

Hałasem zwabiony do komnaty elfa wkroczył. Ujrzawszy zakrwawioną kobietę na ziemi leżącą z niedowierzaniem na maga spojrzał.
- Tyś ją tak urządził?

Wolvertino

Właśnie o to chodzi że nie... <dalej patrzył na leżącą na ziemii kobietę> Gdy się obudziłem to leżała tu martwa...

Llarien

Raz jeszcze wzrokiem całą scene wzrokiem objął.
- Nic nie słyszałeś, żadnego dzwięku, żadnego hałasu? Przecież skądś się tu wzięła?
Na pergamin przez niego w ręku trzymany spojrzał.
- Co tu jest napisane?

Mirhann

Podążyła za Wolvertino. Słysząc starożytny język zmarszczyła brwi i w zadumie rzekła:
- toć... doprawdy starożytny... nie jestem pewna czy sens uchwyciłam, niektóre słowa nic mi nie mówia. Z tego co zrozumiałam, to ostrzeżenie... - odebrała pergamin z rąk Wilka i twarz jej oblekło skupienie, niektóre słowa jednak pozostały dla niej obce tak w pisowni jak wymowie, nie mówiąc o znaczeniu. - Kyorljal... lit quarvalshams... nie znam owych słow. Następne zaś brzmią mniej więcej - bądźcie czujni (bądź uwaga)i być może...[lit quarvalshams] otrzymacie (dam Wam) dar kontynuuwania życia... - zafrasowała się i popatrzyła na obecnych - Mam nadzieję, iż Veryne zweryfikuje me słowa, przepraszam za ewentualne błędy.

Derklin

<Stanął w wejściu i półprzytomnym wzrokiem omiótł komnatę.>
Tak w ogóle to kto to jest?

Wolvertino

A z kąd mi to Derklinie wiedzieć? <dalej zdziwiony patrzył na kobietę>

Laverol · Gość

<W drzwiach komnaty Wolvertino ukazała sie sylwetka mrocznej postaci, drow skłonił się lekko i zaczał przemowę> Ohhh, Wolvertino, Wolvertino uczyłeś mnie co nieco o Lolth ale języka to ty nie znasz... <Usmiechnął sie i wyjał elfowi z dłoni skrawek papieru, przeczytał sobie cichutko i zaczał tłumaczyć>

Rozglądaj się z ostrożnością, a bogini Lolth może podaruje ci dar, dalsze życie.
Lolth pochwala, gdy każda wygrana jest zgodnie z jej wolą.

<Drow zmruzył oczy i patrząc na każdego Wilka po kolei a na koniec na jasnego elfa powiedział> Chyba ktoś was, a szczególnie Ciebie Wolvertino bardzo nie lubi... <Mroczna postać skłoniła się lekko i usiadła na podłodze przy martwej kobiecie myśląc nad dokładna przyczyną jej śmierci>

Derklin

<Ziewnął i wbił wilcze ślepia w "Drowa".> Że jak?

Laverol · Gość

Których słów nie rozumiesz Wilczy Instynkcie?

Veryne

Kobieta ukryta w cieniu przymrużyła mocno oczy w których odbijał się blask półmrocznego światła. Drgnęła jej mocno brew gdy usłyszała słowa wypowiadane przez Wolvertina. Kiedy to Derklin wszedł do jaskini elfka cofnęła się o krok do tyłu i stała bacznie obserwując co się stanie. Chwyciła mocniej księgę Wilczej Rodziny tak by nie wypadła. Przytuliła ją do piersi...

Derklin

<Ziewnął raz jeszcze.> Szczerze to mało co zrozumiałem ... jaka Lolth? Ja rozumiem że ktoś może chcieć skrzywdzić Wolva, ale jak na razie to jesteś pierwszym który rozumie co tam napisane jest. <Ziewnął raz jeszcze i wyszczerzył sie wesoło do Laverola.>

Laverol · Gość

Może dla tego że jak jedyny jestem prawdziwym Drowem a nie zwykłym mrocznym elfem... <uśmiecha się>

Derklin

Tak, tak oczywiście ... <Zabił ogonem muchę na swojej nodze i znów ziewnął.>

Veryne

Odchyliła mocno głowę do tyłu i otworzyła szerzej oczy spoglądając dokładniej na Laverola. Wszak "drowowie" w świecie Aden Mrocznymi elfami się zwie więc czy tak czy inaczej o tej samej rasie się mówi.